Ζήσαμε μια διακυβέρνηση φεουδαρχικού τύπου με τα δύο κόμματα εξουσίας (Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ) να διεκδικούν την απόλυτη κυριαρχία και με το κράτος ως κύριο εργαλείο τους, να καθιστούν την κοινωνία αιχμάλωτή τους.
Σπαρακτικά και επώδυνα αυτό έχει τελειώσει. Και αυτό πέρα από την αριθμητική τους καταγραφή στην κάλπη. Ένα σύστημα διακυβέρνησης έχει καταδικαστεί στη συνείδηση των Ελλήνων. Αυτό που επιτρέπει ακόμη σε αυτά τα κόμματα να υπάρχουν είναι τα διλήμματα της μετάβασης, η αγωνία της διαδρομής στη νέα φάση, ο ορατός ή αόρατος φόβος για το άγνωστο που έχουμε μπροστά μας.
Μέσα σε αυτό το πολιτικό περιβάλλον, που ρίχνει βαριά τη σκιά της η οικονομική κατάρρευση με δραματικές συνέπειες στην καθημερινή ζωή χιλιάδων συμπολιτών μας, επιχειρεί να θεμελιώσει την πολιτική και εκλογική του επιρροή ο ΣΥΡΙΖΑ. Σε παράλληλη πορεία με την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ, η ενδυνάμωση του ΣΥΡΙΖΑ του επιτρέπει να εμφανίζεται σήμερα ως η πολιτική δύναμη που μπορεί να καθορίσει τη μετάβαση και να ορίσει τις εξελίξεις.
Διατυπώνω καθαρά τη γνώμη μου: ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια πολιτική δύναμη οπισθοδρόμησης.
Σε κάθε εποχή μετάβασης το κρίσιμο και κεντρικό ζήτημα είναι εάν, μέσα από την πολιτική σύγκρουση, η κίνηση που προκύπτει, οι μεταβολές που απαιτούνται και οι στάσεις που υιοθετούν οι άνθρωποι, οδηγούν τα πράγματα σε μια φάση με νέα και καινοτόμα χαρακτηριστικά, σε σύγκριση με το παρελθόν ή εάν η κίνηση οδηγεί βαθύτερα στο παρελθόν, με χαρακτηριστικά στοιχεία την ακινησία και τη στασιμότητα, παρά την εξωτερική ρητορική των πολιτικών εκφραστών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εργάζεται για το δεύτερο.
Το πολιτικό αυτό μόρφωμα με πολιτικές καταβολές από τα καθεστώτα του υπαρκτού σοσιαλισμού είναι προσανατολισμένο στο παρελθόν.
Η κεντρική του επιλογή στην ουσία είναι το κράτος. Όλα θα γίνουν με το κράτος και δια του κράτους. Το κράτος θα χρησιμοποιηθεί ως το κύριο εργαλείο επιβολής και εξουσίας. Με αποκλειστικό σκοπό και χωρίς περιστροφές την εξουσία. Οι άνθρωποι, οι ανάγκες, οι προσδοκίες και οι ελπίδες τους είναι προσωρινά αξιοποιήσιμο υλικό στο δρόμο προς την εξουσία.
Η στασιμότητα στην ιστορία βρήκε πολλές φορές ποικίλες ιδεολογικές εκφράσεις. Η μέθοδος όμως στο βάθος ήταν πάντοτε ίδια. Η επιλογή της παραπλάνησης μέσα από την άρνηση του πραγματικού κόσμου, των πραγματικών συνθηκών και, συνεπώς, και των πραγματικών αναγκών των ανθρώπων.
Όποιο όμως εξουσιαστικό ιδεολόγημα και αν προτάσσει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κάθε ΣΥΡΙΖΑ στην ιστορία, θα αποτελεί πάντοτε ανυπέρβλητη προτεραιότητα η πραγματική ζωή, οι πραγματικοί άνθρωποι, τα δικαιώματα και η ελευθερία τους. Κανένας προσχηματικός λόγος δεν μπορεί να προσπεράσει αυτή την αλήθεια.
Στη μετάβαση που ζούμε, προσπερνώντας διλήμματα, επιφυλάξεις και φόβους, το ζήτημα είναι η Ελλάδα να παραμείνει ζωντανή, να κερδίσει χρόνο και μέσα από μια αναγκαία και αναπόφευκτη συγκλονιστική πολιτική ανασυγκρότηση, να βρει το δρόμο της με αυτογνωσία και αυτοσυνειδησία στην Ευρώπη και τον σύγχρονο κόσμο.
