3. Η υπόθεση που τοποθετεί τον ψηφοφόρο στη θέση του έρμαιου, υπό επιρροή, υποκειμένου παρεμποδίζει την κατανόηση και λειτουργεί συσκοτιστικά.
4. Η εμπειρία των ανθρώπων, με βάση τη δυνατότητα κατανόησης εκάστου, οδηγεί κατά κανόνα τη συμπεριφορά του και πάντως αποτελεί εύφλεκτο υλικό που κυοφορεί μεταβολή και ανατροπή της προηγούμενης κατάστασης.
5. Η αισιόδοξη αντίληψη της γραμμικής εξέλιξης των κοινωνιών είναι μια αυταπάτη του δυτικού ανθρώπου.
6. Η πολιτική σύγκρουση θα παραμένει πάντα, υπό τις συνθήκες που κάθε φορά εκδηλώνεται στο πεδίο της κοινωνικής μάχης και της ανθρώπινης εμπειρίας και συνείδησης, η ζωογόνος κινητήρια δύναμη των κοινωνιών.
7. Η πολιτική δεν είναι υπόθεση του ορθού λόγου. Συχνά συμβαίνει το πεδίο της πολιτικής να εξελίσσεται σε πεδίο έκρηξης του ανορθολογισμού.
8. Οι ανθρώπινες συμπεριφορές δεν είναι προβλέψιμες, ούτε μετρήσιμες.
9. Δεν υπάρχουν βεβαιότητες για το καλό και το κακό.
10. Δεν υπάρχει κάτι που ορίζει αιωνίως τα πράγματα σε μια σταθερή και ανεπίστροφη πορεία.
11. Η ανθρώπινη ιστορία εξελίσσεται πέρα από τον μικρό, χρονικό, ατομικό μας ορίζοντα.
12. Η φύση των πραγμάτων είναι διαλεκτική και δεν υπάρχει μονοδιάστατη οδός κατανόησής τους.
13. Δεν υπάρχει μεγάλος σκοπός στην ιστορία. Ολα είναι διαδρομή.
14. Αυτό που σήμερα μοιάζει ως σημαντικό ο χρόνος μπορεί να το αναδείξει ως ασήμαντο.
15. Η δημοσιογραφική περιγραφή και απόδοση του κόσμου ως συρρικνωτική θα παραμένει ψευδής.
16. Οσο ο άνθρωπος αναπνέει στον πλανήτη, καμιά δύναμη δεν θα μπορέσει ποτέ να τον εμποδίσει να φωνάζει: Ευτυχώς ο κόσμος κινείται!
