Εφημερίδα, ΤΟ ΒΗΜΑ, 17/05/2020

 

Συνηθίζουμε να μιλάμε, σε κάθε καμπή του χρόνου, για έναν νέο κύκλο. Το «τέλος» του συναγερμού για τον ιό είναι μια τέτοια καμπή στις μέρες μας, μόνο που ο κύκλος που έχει ήδη ανοίξει δεν είναι νέος, είναι άλλος.

Κάθε «ενότητα» του χρόνου συνυφαίνεται με την προηγούμενη. Αυτό που ακολουθεί έχει πάντα μέσα του κάθε τι που προηγήθηκε. Ο άλλος κύκλος που έχουμε εισέλθει διαφέρει ριζικά.  Ορίζεται από έναν «προνομιούχο» παράγοντα. Τον θάνατο ή την απειλή του. Όλα μπορεί να ανατραπούν. Τώρα γνωρίζουμε καλύτερα, ότι όσο και αν θέλουμε να ξεφύγουμε από την πραγματικότητα, αυτή θα μας επαναφέρει στα όριά μας.

Άλλος κύκλος, νέα περίσταση. Μπροστά σε αυτή τη νέα συνθήκη βρισκόμαστε όλοι, με την απαίτηση της ατομικής ευθύνης δεδομένη, με πρώτη όμως την ευθύνη των πολιτικών δυνάμεων, σε αυτόν τον ριζικά άλλο κύκλο του χρόνου.

Δεν είναι κακό να επαναλαμβάνουμε ότι η Κυβέρνηση ανταποκρίθηκε υποδειγματικά στην αιφνίδια απειλή. Ο δημόσιος έπαινος έχει παιδαγωγική αξία. Προτρέπει και ενθαρρύνει. Σε μια στιγμή μάλιστα που η ίδια η Κυβέρνηση καλείται να αντιληφθεί, να μιλήσει, να επεξηγήσει με ειλικρίνεια, χωρίς  πολιτικές φοβίες, για τα χαρακτηριστικά και τις απαιτήσεις αυτού του άλλου κύκλου.

Η νέα μέθοδος, αυτή είναι η ευθύνη της Κυβέρνησης. Και η νέα μέθοδος θα αναπτυχθεί γύρω από μια νέα εμπιστοσύνη. Αυτή θα κριθεί από την αντιμετώπιση του προβλήματος της οικονομίας, την προστασία της εργασίας, τη δίκαιη αξιοποίηση των διαθέσιμων πόρων, και τη μεταρρύθμιση στο κράτος, τις αλλαγές στον πυρήνα του και την αμφισβήτηση της δουλοκτητικής φύσης του.

Εκεί που είναι εύκολες οι διακηρύξεις, εκεί κατοικεί και η υπονόμευσή τους. Μια νέα επικοινωνία, που φέρνει στο φως τις ανάγκες και τις δυσκολίες της εποχής, που μιλάει για τα εμπόδια και τα υπογραμμίζει, θα έλθει να στηρίξει την αναγκαία εμπιστοσύνη, τόσο χρήσιμη για την ερχόμενη πρωτόγνωρη φάση.

Η στάση της Αντιπολίτευσης στη σύντομη περίοδο της απομόνωσης προλέγει ίσως μια αλλαγή των μεθόδων της. Θα ήταν ευκταίο. Κυρίως για την αξιωματική αντιπολίτευση, που είναι λογικό να συνομιλεί με τον πειρασμό των παλαιών τρόπων της, δείχνοντας όμως ενδιαφέρουσα αντοχή, που ίσως την κάνει ήδη άλλη, καθώς συνειδητοποιεί τις αλλαγές που έχουν συντελεσθεί και τις ανάγκες επεξήγησης και ερμηνείας που τις συνοδεύουν.

Ο άλλος κύκλος έχει διάπλατα ανοίξει. Ανάμεσα στον κόσμο που κυκλοφορεί στις πλατείες, κυκλοφορεί και η παράσταση της προηγούμενης εποχής. Είναι ευκαιρία των πολιτικών δυνάμεων να γκρεμίσουν το φάντασμά της. Διαφορετικά ο επικίνδυνος πυρήνας του άλλου κύκλου θα μονοπωλήσει το «παιχνίδι».

 

Κοινοποίηση