Η ευτέλεια μας απειλεί. Πέφτει στο θολό ποτάμι του ανορθολογισμού και το μαυρίζει ακόμη πιο πολύ. Η διακωμώδηση, όταν παίρνει υβριστική διάσταση, γίνεται χυδαιότητα. Και χάνουμε τα όρια.
Η πολιτική σύγκρουση δεν έχει νόημα χωρίς σεβασμό στα πρόσωπα. Η πολιτική αποκτά ουσία μόνο όταν έχει αναφορά στον άλλο και στους άλλους. Και η αναφορά αυτή όταν είναι διαιρετική, όταν αποκλείει, καταγγέλλει και υβρίζει, απομακρύνεται από τη σφαίρα της πολιτικής και γίνεται ψυχολογική βία, βία και καταστολή. Η κρίση δεν είναι άλλοθι. Η υβριστική επίθεση με νότες από τον κ. Κραουνάκη κατά δύο προσώπων, αποτελεί ένα μόνο μικρό δείγμα.
Υπερασπιζόμενοι τον άλλον, υπερασπιζόμαστε την πολιτική. Η κρίση θα κατεδαφίσει μύθους και θα αναστήσει όνειρα.
