Οι λέξεις μιλάνε, αλλά και σιωπούν. Μας διατίθενται, αλλά και μας διαφεύγουν. Τις κατέχουμε, αλλά και μας κατέχουν. Έτσι, όσο και αν δεν μπορούν να επαναστατήσουν οι λέξεις, ας επαναστατήσουμε εμείς για λογαριασμό τους.
Στον καθημερινό και δημόσιο χώρο, ο λόγος, οι λέξεις, είναι το όπλο της παρουσίας μας. Όσο και αν έχει λεχθεί ότι η εξουσία βρίσκεται στην άκρη της κάννης, η αλήθεια είναι ότι στην άκρη της γλώσσας βρίσκεται η εξουσία. Για αυτό και η πολιτική σύγκρουση είναι μια σύγκρουση για τα νοήματα και τις σημασίες.
Ζούμε την αποκαθήλωση των σημασιών και των νοημάτων. Η ευκολία της αντιστροφής μας παρασύρει. Βλέπουμε το βάρος των νοημάτων να αγνοείται. Ιδεολογικές κατασκευές να καταπίπτουν. Μύθους να γκρεμίζονται.
Κάθε επόμενο βήμα περνάει σήμερα μέσα από την αποκατάσταση των λέξεων. Και τώρα, που η ανάγκη και η νέα συνειδητοποίηση φέρνει στην πρώτη γραμμή της δημόσιας συζήτησης την αναπόδραστη πολιτική συνεννόηση, φέρνει ταυτόχρονα μαζί της, για όλους μας, και ένα χρέος: την υπεράσπιση των λέξεων.
