Η μετάβαση που ζούμε, πλησιάζει σιγά – σιγά στα όριά της. Εξαντλείται.
Οι πρωταγωνιστές βρίσκονται στο μεταίχμιο, μεταξύ στασιμότητας και επιτάχυνσης, μεταξύ αδράνειας και μεταβολής.
Όλες οι μεταβατικές φάσεις αιχμαλωτίζονται σε μεγάλα διλήμματα. Η κυβέρνηση παγιδευμένη στο κράτος και την κρατική δομή, αδυνατεί να κάνει επόμενα αποφασιστικά βήματα. Η αντιπολίτευση, μετέωρη στο ιδεοληπτικό της βάθρο, αδυνατεί να κατανοήσει την εποχή και να απαντήσει στις νέες και ουσιαστικές απαιτήσεις της.
Η μετάβαση βρίσκεται μπροστά στο κενό. Η κίνηση προϋποθέτει την αυτοκατάργηση των παικτών. Δύσκολη εποχή, μακάριες ηγεσίες.
