Για να μπορούμε ως άτομα, εντασσόμενα σ’ ένα κοινωνικό πλέγμα να μπορούμε να συνυπάρχουμε με τους άλλους σε μια σχέση κοινωνική, σχετικά αρμονική. Να φεύγουμε, δηλαδή, απ’ το άτομό μας και να πηγαίνουμε στο συλλογικό υποκείμενο, στη συλλογική οντότητα. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει τα άτομα να αλληλοεξοντώνονται διεκδικώντας κυριαρχία επί του άλλου.
Η πολιτική, δηλαδή, γεννήθηκε ως η ανάγκη οι αναπόφευκτες και αναπόδραστες συγκρούσεις σε κάθε κοινωνία, να συγκρατηθούν και να διεξαχθούν μέσα σε ένα πλαίσιο κανόνων. Διαφορετικά έρχεται η αλληλοεξόντωση. Γι’ αυτό ακριβώς λέω η πολιτική είναι ο θεσμικός έλεγχος της βίας…
Περισσότερα:
http://maga.gr/2013/11/21/stis-kinonies-den-iparchi-patos/
