Τον τελευταίο καιρό, περισσεύει στο δημόσιο χώρο η ύβρις και η λοιδορία. Πολιτικοί υβρίζουν τους αντιπάλους τους, καλλιτέχνες της παρακμής λοιδορούν και χλευάζουν.
Η κενολογία του lifestyle που κέρδισε τα πρωτοσέλιδα των δύο τελευταίων δεκαετιών, με τους εκφραστές της νοσηρής αυταρέσκειας να αλαλάζουν, μιλάει με τους σπασμούς τους τέλους της. Καλά αυτοί. Οι πολιτικοί;
Καμία δικαιολογία δεν νοείται. Ούτε ανοχή. Όποιος υβρίζει και απειλεί, όποιος χρησιμοποιεί βίαιο λόγο στη δημόσια αντιπαράθεση, δεν έχει θέση στη δημοκρατική λειτουργία.
Είτε από χείλη καλλιτεχνών είτε από χείλη πολιτικών, κάθε εκδήλωση παρακμής πρέπει να μας βρει αμετάθετα απέναντι. Μαζί στο μέτωπο υπεράσπισης του δημόσιου ήθους.
