Κόψαμε τον καιρό και σε λίγο, με το μικρό μπουκέτο στο χέρι, ο Γιάννης κι εμείς μιλάγαμε για τα μικρά θαύματα των θαλασσινών δρόμων μας. Στο γυάλινο μικρό ανθοδοχείο οι λίγοι μώβ κρίνοι ευωδιάζουν αλμύρα και γίνονται μέσα στις σκέψεις που γεννούν, κάτι σαν το άλας της γης.

Κοινοποίηση