Πρώτη δημοσίευση: 13/12/2020 | ιστοσελίδα larissapress.gr
Θα προκαλέσω έναν πόλεμο, με σκοπό την ήττα μου. Αυτό σκέφθηκε. Φυλάσσοντας μακριά τους ακροατές της εξουσίας του από τους ήχους του νου του. Και της σκέψης ο συγκλονισμός τον πέταξε όρθιο. Είχε σταθεί για λίγο να αναπαυθεί. Αν και δεν ένοιωθε , όπως συχνά έλεγε, κόπο και καταβολή. Ούτε κούραση, ούτε κρύο, ούτε ζέστη. Αν και μεγάλος πια, το βράδυ αισθανόταν σαν το πρωί. Μόνο το βάρος των συναισθημάτων τον φόρτωνε, τον βάραινε σαν φορτίο οδοιπόρου. Το πάλευε σταθερά. Χωρίς ποτέ να απαρνηθεί αυτή την αδυναμία . Όταν ελεύθερα συζητούσε γι’ αυτό με τον στενό κύκλο των αγαπημένων του,σαν καθηγητής στοχαζόμενος, το φώτιζε με προβολέα. Είχε πλήρως κατανοήσει την απαρχή, είχε πια πλήρη συνείδηση της πορείας.
Η αδράνεια τον κούραζε. Η αδράνεια του αποστερούσε το είναι του. Μόνο ο πόλεμος. Μόνο η σύγκρουση. Η αντιπαλότητα. Το εμπόδιο. Η μάχη. Η μάχη για την άποψη. Ο αγώνας για τη γνώμη. Στο πεδίο της μάχης φυτρώνει το δέντρο της ζωής.
Ξανάρχεται επίμονα στη μνήμη η διαδρομή του. Παρά την εξωτερική ισχύ , αποκτά γρήγορα επίγνωση της πενίας. Συμπορεύεται με τους νέους της εποχής του. Μαθαίνει και σιωπά. Διδάσκεται και συγκρατεί. Το σχέδιο είναι έτοιμο. ‘Έτοιμο και καθαρό στο μυαλό του. Με ταπεινότητα έλεγε ότι του άξιζε η βασιλεία. Εκείνη η πρακτική της κληρονομικότητας τον βάραινε. Πώς να την αποτινάξει; Να χτίσει μόνος από την αρχή το Βασίλειο, Νόμους και τείχη, τείχη και Νόμους; Με πολέμους από την αρχή. Με κανόνες δικούς του. Με όπλα επινοημένα από τον ίδιο. Με στρατό εκπαιδευμένο και παιδαγωγημένο από το μέλλον.
Μικρός άκουγε τις συμβατικές οδηγίες του πατέρα του. Την ιεραρχία, την ανάγκη σεβασμού στα παραδεδομένα, την υπακοή, τη διαβούλευση, το άγος της τελικής απόφασης. Παρακολουθούσε τον πατέρα του σε εορτές και παρελάσεις. Έβλεπε τις στιγμές. Άκουγε τον θαυμασμό. Τον εντυπωσίαζαν τα εξωτερικά στοιχεία της πομπής, οι χρυσές στολές και οι φανταχτερές περικεφαλαίες. Έβλεπε και σιωπούσε. Ο πατέρας του υποψιαζόταν με βεβαιότητα , μας λέει, εκείνη την επιφύλαξη. Και το «έλεγε» με το βλέμμα της κατανόησης μέσα στην περίλαμπρη σκηνοθεσία της εξουσίας του.
Δεν μπορεί, μας λέει. Ώριμος εκείνος, ο όμορφος πελώριος άνδρας, που αναμετρήθηκε με το ξίφος στο χέρι, που είδε δίπλα του νεκρούς να πέφτουν, μαχητές να παλεύουν, στρατιώτες να κερδίζουν, δεν μπορεί να μην κατανοούσε το διαβρωτικό εκείνο και ασύλληπτο άγος της εξουσίας. Δεν μπορεί. Και, μας λέει, όταν αποσυρόταν σε στιγμές στοχασμού στον εαυτό του, άφηνε στην αμφιβολία μικρά μέτωπα νίκης. Σε μια έκσταση βουβής και άφωνης αυτοκριτικής , γι΄αυτά που έγιναν, γι΄αυτά που έκανε, για τις νίκες που κέρδισε.
Μεγάλος πια , ξαναγράφει τις σκέψεις του. Αυτός ο ίδιος. Στα πρόχειρα φύλλα, στη σκιά της αυλής, ο άνεμος προσθέτει το πνεύμα του φευγαλέου. Είναι πια γνώστης. Έχει εικόνα λαμπρή στη σκέψη του. Κέρδισε με την δύναμη του παρελθόντος. Τον έκανε ισχυρό η ορμή της. Και ο άνεμος της ορμής, ήταν από την πνοή των προηγούμενων γεγονότων. Είχε, μας είπε, παραμείνει ο ίδιος. Αλλά ήξερε, έλεγε πικραμένα, ότι έχει αλλοιωθεί.
Αυτός , αυτός ο πάντα ίδιος, ο πάντα έφηβος του επαρχιακού βασιλείου, με την ανυπότακτη σκέψη και τον ασυμβίβαστο λόγο, ξέρει πια πολύ καλά πως θα οργανώσει την επόμενη εκστρατεία. Κανείς καλύτερα από αυτόν. Θα καλέσει αξιωματικούς και συμβούλους. Σε συνεδρία πανηγυρική. Σε σύναξη νικηφόρα. Εκείνοι περήφανοι για τη συμβολή, βέβαιοι για τη συμμετοχή στον επόμενο θρίαμβο, θα προστρέξουν γύρω από την τράπεζα.
Θα τους ανακοινώσει την νέα εκστρατεία. Κατάπληκτοι από τον στόχο, θα χειροκροτήσουν , παρά τα κρατούντα. Θα χαμηλώσουν το θόρυβο κάτω από το νεύμα του. Η λιτή ενδυμασία του σε εκείνη τη σύναξη μόνον από έναν παράλληλης εμπειρίας θα μπορούσε να αναγνωσθεί . Κανείς, μα κανείς, όπως αυτός δεν φαντάστηκε το τέλος. Τις επόμενες κατακτήσεις. Την νέα κυριαρχία. Πίσω από τον ορίζοντα, θα ανεμίσουν οι νέες σημαίες της νίκης.
Ανασηκωμένος, όρθιος, σταθερός, ευθυτενής, τους ευχαριστεί. Όλα τα δεδομένα είναι στον χάρτη. Ο νικητής έχει με επιμέλεια βάθους προπαρασκευάσει ακόμη μια νίκη. Μόνο εκείνος. Μόνο εκείνος ζει την πληρότητα της στιγμής. Ξέρει πως πορεύεται προς την τελευταία του αναμέτρηση. Την έχει άψογα οργανώσει. Την έχει ήδη κατακτήσει εντός του. Ελεύθερος αυτός, έχει οργανώσει τον τελευταίο πόλεμο με σκοπό την ήττα του. Τίποτα δεν θα τον τάραζε πια. Θα μπορούσε στον χρόνο που του απέμεινε να τα σχεδιάσει όλα από την αρχή.
