Πρώτη θέση: Ο κύριος Μηλιός μιλάει για σωτηρία της κοινωνικής πλειοψηφίας. Η λέξη σωτηρία εμπεριέχει μια εσχατολογική ψευδαίσθηση και όποιος την εκφέρει έχει ηθική και πολιτική υποχρέωση να συνειδητοποιεί το νόημά της. Δεν υπάρχουν κυβερνήσεις σωτηρίας, κυβερνήσεις δοκιμασίας υπάρχουν.
Δεύτερη θέση: Μιλώντας για την αυτοδυναμία, άρα για μια αποτελεσματική διακυβέρνηση, ο κ. Μηλιός σημειώνει ότι άλλο επανάσταση, άλλο εκλογές. Η θέση αυτή συνδέεται με την προηγούμενη. Αυτό που θέλει να μας πει – αλλά δεν το τολμά – είναι ότι αυτός προτιμά την επανάσταση, αλλά συμβιβάζεται με τις εκλογές. Και όπως το θέτει, οι εκλογές μόνο σε σχετικά αποτελέσματα μπορούν να οδηγήσουν.
Εδώ όμως, κατά παράδοξο τρόπο θα συμφωνήσω μαζί του. Πράγματι άλλο επανάσταση, άλλο εκλογές. Γιατί οι εκλογές είναι η μόνη νοητή επανάσταση. Είναι αυτή που μπορούν να κάνουν οι πολλοί. Οι άλλες επαναστάσεις, είναι οι επαναστάσεις των ολίγων, των πρωτοποριών. Και ξέρουμε που οδηγούν.
