Έχουν με την έννοια αυτή, μεγάλο ενδιαφέρον οι πρωτοβουλίες και οι κινήσεις πολιτών που κινούνται στο συγκεκριμένο χώρο και διεκδικούν με τη συνεισφορά τους, τη διάνοιξη ενός δρόμου πολιτικής και ιδεολογικής ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα. Το βράδυ της Τετάρτης (28/11), συζητούν στο Γκάζι, 6 κινήσεις πολιτών. Η συνάντηση και μόνο, με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ να είναι εκεί, να συμμετέχουν και να συζητούν, είναι ήδη ένα βήμα. Και μόνο επιτυχία μπορεί να εύχεται κανείς.
Τα δύσκολα αρχίζουν μετά. Και ποια είναι τα δύσκολα; Η επεξεργασία μιας πολιτικής, όχι απλής μεταβολής, όχι με στοιχεία εναλλακτικότητας, συγκερασμού και συναίνεσης, αλλά με περιεχόμενο ανατροπής, με οδηγό μια επιλογή σύγκρουσης με τις γνωστές και παγιωμένες αντιλήψεις, δηλαδή εν προκειμένω, με τον εαυτό τους.
Δεν αρκεί όμως αυτό. Χρειάζεται κάτι περισσότερο. Και αυτό πάλι μια ουσιαστική πολιτική αναζήτηση μπορεί να το κομίσει. Είναι η στάση απέναντι. Δεν νοείται πολιτική που δεν βρίσκεται απέναντι και εναντίον. Που δεν αποσαφηνίζει δηλαδή με καθαρότητα και διαύγεια αυτό στο οποίο εναντιώνεται. Και το εναντίον και το απέναντι πρέπει να είναι εναντίον και απέναντι του εξουσιαστικού πλέγματος και των προσώπων που το υπηρετούν.
Η εναντίωση έχει πάντοτε μέσα της την οδύνη της σύγκρουσης και το κόστος της πορείας. Χωρίς αυτά νέα πορεία δεν μπορεί να νοηθεί.
Οι συγκεκριμένες κινήσεις και πρωτοβουλίες – «Κοινωνικός Σύνδεσμος», «Μπροστά», «Νέοι Μεταρρυθμιστές», «Π80», «Πολιτεία 2012», «Πρωτοβουλία Β» – συνεισφέρουν στην αναγκαία νέα συνειδητοποίηση που μπορεί να αποτελέσει αφετηρία και πηγή έμπνευσης.
Σε κάθε περίπτωση μόνο μέσα από μια νέα συνειδητοποίηση των συνθηκών της εποχής, μπορεί να βρεθεί ένας δρόμος εξόδου από το σημερινό πολιτικό αδιέξοδο, θρυμματίζοντας και εξοντώνοντας τις φεουδαρχικές σχέσεις εξουσίας.
