του Μιχάλη Μητσού (Τα Νέα, 17/4/2013)
Δεν με ενδιαφέρουν οι διαταραγμένοι εγκέφαλοι που οργάνωσαν και εκτέλεσαν αυτό το μακελειό. Αργά ή γρήγορα θα εντοπιστούν, θα δικαστούν και θα κλειστούν στη φυλακή. Ελπίζω μόνο μέχρι τότε να έχει κλείσει η αθλιότητα που λέγεται Γκουαντάναμο.
Δεν με ενδιαφέρει ο συνεργάτης του Fox News που έγραψε στο twitter ότι «οι μουσουλμάνοι είναι κακοί και πρέπει να τους σκοτώσουμε όλους». Οσο δεν παίρνει ένα όπλο για να εκπληρώσει το όνειρό του, μπορεί να λέει ό,τι θέλει.
Δεν με ενδιαφέρουν ούτε εκείνοι που βλέποντας τα ακρωτηριασμένα σώματα άρχισαν πάλι τα σαρκαστικά σχόλια, σαν τον συνάδελφο που είχε γράψει εκείνη τη 12η Σεπτεμβρίου «πονάει όταν σε βομβαρδίζουν». Ανόητοι είναι και αναίσθητοι, ο κόσμος τους είναι διαφορετικός από τον δικό μου.
Με ενδιαφέρει εκείνος ο κάτοικος που μετά την καταστροφή έβαλε σε ένα θερμός πορτοκαλάδα και γύριζε τους δρόμους κερνώντας πανικόβλητους ανθρώπους και προσφέροντάς τους το σπίτι του για να κάνουν ένα μπάνιο. Εκείνος ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου που ειδοποίησε ότι διαθέτει αναψυκτικά, μπάνια, φορτιστές τηλεφώνου και έναν ήρεμο χώρο για ανάπαυση. Ολοι εκείνοι οι Βοστωνέζοι που έστειλαν σε ειδική υπηρεσία της Google τα e-mails τους και μηνύματα σαν κι αυτά: «Προσφέρω έναν καναπέ και δύο όμορφα τσιουάουα για να σας κάνουν παρέα. Το διαμέρισμά μου είναι ανοιχτό για όποιον έχει ανάγκη». «Εχουμε έναν καναπέ και ένα φουτόν. Μπορούμε να φιλοξενήσουμε 2-3 άτομα». «Μπορούμε να σας μεταφέρουμε με το αυτοκίνητο όπου θέλετε». «Διαθέτουμε δύο διπλά κρεβάτια και ένα ακόμη κρεβάτι στο δωμάτιο του γιου μας. Για να μας βρείτε, θα πάρετε το λεωφορείο υπ' αριθμόν 39 πίσω από το Prudential Center».
Με ενδιαφέρουν οι μαραθωνοδρόμοι που αφού κάλυψαν μια διαδρομή 42 χιλιομέτρων έτρεξαν στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης για να δώσουν αίμα. Το ίδιο έκαναν κι άλλοι πολλοί εθελοντές, με αποτέλεσμα να υπερκαλυφθούν οι ανάγκες.
Με ενδιαφέρει η υπενθύμιση του ηθοποιού και συγγραφέα Πάτον Οσβαλτ ότι οι καλοί αυτού του κόσμου υπερτερούν κατά πολύ των κακών. «Οταν σημειώθηκαν οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου», έγραψε στο μπλογκ του, «θυμάμαι πως σκέφτηκα ότι τελείωσα με τους ανθρώπους. Είχα άδικο. Δεν ξέρω ποιοι βρίσκονται πίσω από το μακελειό της Βοστώνης. Ξέρω πως δεν αποτελούν παρά ένα απειροελάχιστο κλάσμα του πληθυσμού σε αυτόν τον πλανήτη. Βλέπεις τα βίντεο από τη σφαγή και συνειδητοποιείς ότι υπάρχουν άνθρωποι που τρέχουν ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΡΟΣ της καταστροφής για να βοηθήσουν. Αυτό δεν έχει σχέση με τη θρησκεία, την πίστη ή το έθνος. Αν η ανθρωπότητα ήταν εγγενώς κακή, δεν θα ήμασταν εδώ. Θα είχαμε αλληλοφαγωθεί εδώ και πολύ καιρό».
Δεν κλείνω τα μάτια στην κακία των ανθρώπων. Η καλοσύνη όμως με ενδιαφέρει.
