'Εχουν Ενδιαφέρον

Σε τι διαφέρει ο νέος εθνικολαϊκισμός από τον πρόδρομό του; Και τι είναι αυτό που ευνοεί τη ραγδαία εξάπλωσή του στις δυτικές κοινωνίες; Ο γάλλος πολιτικός φιλόσοφος Πιερ-Αντρέ Ταγκιέφ ανατέμνει το φαινόμενο και δίνει απαντήσεις που δεν θα αρέσουν σε όλους....

του Δημοσθένη Κούρτοβικ (tanea.gr, 27/4/2013)

Η «εξοικείωση» με την τρομοκρατική βία φαίνεται να είναι ένα από τα χαρακτηριστικά της «νέας εποχής». Οχι αναγκαστικά το σημαντικότερο, ευτυχώς, αλλά πάντως ικανό να προκαλεί, να τρομάζει, να αποπροσανατολίζει και να δημιουργεί έκτακτες συνθήκες. Και στο επίπεδο των ατομικών και συλλογικών συναισθημάτων, αλλά και σε αυτό των ασκούμενων πολιτικών από τα κράτη....

του Ανδρέα Πανταζόπουλου (tovima.gr, 21/4/2013)

Όλες αυτές οι σκέψεις κατέφθασαν,επειδή ξαφνικά μου κόπηκε η όρεξη για φράουλες,αλλά δε φταίνε οι φράουλες. Αιτία είναι η αηδία που προκαλεί αυτή η αλαζονεία της υποτιθέμενης δύναμης υπεράνω όλων, που κάποιοι ημιμαθείς έχουν πειστεί ότι έχουν.

Θα εξηγηθώ....

Αλίκη Παναγιωτίδου (aliceofjuly.blogspot.gr, 20/4/2013)

του Μιχάλη Μητσού (Τα Νέα, 17/4/2013)

του Νίκου Μαραντζίδη (protagon.gr, 17/4/2013)

«Με αποκορύφωμα την τελευταία στοχοποίηση της βουλευτίνας Ζωής Κωνσταντοπούλου με αήθεις σεξιστικού τύπου χαρακτηρισμούς μας αναγκάζει να διακόψουμε τη συμμετοχή εκπροσώπων του ΣΥΡΙΖΑ στην εκπομπή Ανατροπή....

της Κατερίνας Παναγοπούλου (athensvoice.gr, 10/4/2013)

Ο Ηλίας έχασε πρόσφατα τη μητέρα του και είναι συντετριμμένος. Ήταν μοναχοπαίδι και ήταν πολύ δεμένος μαζί της, ειδικά μετά το διαζύγιο των γονιών του. Εργάζεται σε μία ιδιωτική εταιρία, και έκανε χρήση της άδειας των δύο ημερών που δικαιούται για τον θάνατο συγγενούς (ΕΓΣΣΕ 2002-2003)...

της Γεωργίας Πανοπούλου (athensvoice.gr, 14/4/2013)

της 'Αννας Δαμιανίδη (protagon.gr, 14/4/2013)

του Σήφη Πολυμίλη (tovima.gr, 7/4/2013)

Αν είναι κάτι που κάνει πιο δύσκολη την προσπάθεια εξόδου από την κρίση ακόμη κι από τη χρηματοδοτική ασφυξία, είναι η αδυναμία διαλόγου στη χώρα. Εκείνοι που προσπαθούν να απαντήσουν στα προβλήματα, να εξηγήσουν τις αιτίες και να βρουν λύσεις μέσα από τον «ορθό λόγο» αποτελούν ισχνή μειοψηφία. Η μεγάλη πλειοψηφία εξηγεί τη χρεοκοπία, όχι με ανάλυση των δεδομένων, αλλά με διάφορες θεωρίες συνωμοσίας....

του Δημήτρη Τσιόδρα (Η Καθημερινή, 9/4/2013)

Κάποτε ο θεσμός της Ευρωπαϊκής Ενωσης είχε θετικό πρόσημο. Ηταν τότε που η χρεοκοπία είχε αρνητικό. Ευρωπαϊκή προοπτική και χρεοκοπία ήταν δύο εκ διαμέτρου αντίθετες έννοιες, που κανείς εχέφρων πολίτης οποιασδήποτε ευρωπαϊκής χώρας θα σκεφτόταν να συγκρίνει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους. Πλέον, πολύ περισσότερο μετά την κυπριακή διευθέτηση, στο μυαλό όλο και περισσότερων Ευρωπαίων ενσταλάζει η αμφιβολία ως προς το ποια προοπτική είναι τελικά η καλύτερη....

του Θωμά Γεράκη (Το Έθνος, 6/4/2013)

Πρώτα απ' όλα, πρέπει να κοπεί αυτό το «πάση θυσία». Είναι καθαρευουσιάνικο, θέλει υπογεγραμμένες, δεν ταιριάζει στο νεανικό προφίλ του Αλέξη και οδηγεί σε βαρβαρισμούς όπως αυτός που διαβάσαμε σε χθεσινό πρωτοσέλιδο: «Ο ΣΥΡΙΖΑ απορρίπτει τη θέση περί "πάσης θυσίας παραμονή στο ευρώ"». Ας βρουν επιτέλους μια άλλη διατύπωση για την (κατά περίπτωση) θέση τους για το ευρώ, η ελληνική γλώσσα είναι πλούσια και οι φιλόλογοι πάντα πρόθυμοι να βοηθήσουν...

του Μιχάλη Μήτσου (Τα Νέα, 5/4/2013)

Οταν συναντιούνται τυχαία δύο άγνωστοι στον δρόμο, έλεγε ο Ερβιν Γκόφμαν (αμερικανός κοινωνιολόγος των ηθών της καθημερινής ζωής), αυτό που ακούγεται συχνότερα να βγαίνει από το στόμα τους είναι «καλημέρα» και «συγγνώμη». Και συμπλήρωνε: Αυτά τα «καλημέρα» και τα «συγγνώμη» πρέπει να τα λάβουμε σοβαρά υπόψη και να τα μελετήσουμε, αν θέλουμε να κατανοήσουμε πώς λειτουργεί μια κοινωνία...

της Καρακωστάκη Χαριτίνης (tanea.gr, 11/3/2013)

Η πτώχευση που βιώνουμε αναδεικνύει συμπεριφορές και χαρακτήρες που σε προηγούμενο χρόνο ελάνθαναν ή καλύπτονταν. Στην επικράτεια της σπάνεως και της γυμνής ύπαρξης, του φόβου και της απελπισίας, οι άνθρωποι εκδιπλώνονται αλλιώς, ατομικά και συλλογικά. Το ζούμε καθημερινά: παλιές παρέες σπάνε, φιλίες δοκιμάζονται, ειρηνικές συμβιώσεις ραγίζουν...

του Νίκου Ξυδάκη (Η Καθημερινή, 31/3/2013)

Η φετινή επέτειος της 25ης Μαρτίου βρίσκει τον Ελληνισμό σε μια κρίσιμη καμπή. Η κρίση που διέρχεται η χώρα μας δεν είναι απλώς και μόνο μια δημοσιονομική κρίση. Δεν πρόκειται απλά για χρεοκοπία του κοινωνικοοικονομικού προτύπου και πολιτικοδιοικητικού συστήματος που οικοδομήθηκε στην Ελλάδα μεταπολιτευτικά...

του Χρήστου Μπαξεβάνη (maga.gr, 25/3/2013)

Η άνοδος του λαϊκισμού διεθνώς έχει οδηγήσει στην αναζήτηση πειστικών απαντήσεων. Υπάρχουν, άραγε, εναλλακτικές έναντι του λαϊκισμού; Αναμφίβολα. Στην ελληνική περίπτωση, μέχρι στιγμής έχουν διατυπωθεί δύο: η «ενάρετη» και η «κεϊνσιανή».

Η ενάρετη εμφανίζεται ως η πλέον ορθολογική. Δίνει έμφαση στο πρόβλημα της παραγωγής δημοσιονομικών ελλειμμάτων και υπερβολικού χρέους. Προτείνει τη μείωση του κράτους και των δαπανών του και σταδιακό περιορισμό της φορολογίας...

του Νίκου Μαραντζίδη (Η Καθημερινή, 24/3/2013)

....Το μαρμάρινο σύμπλεγμα κιτρινισμένο, χορταριασμένο. Μια κάθετη πράσινη γραμμή από σπρέι το κόβει σαν μαχαιριά...

Στη βάση, ίσα που διαβάζονται σβησμένα από την εγκατάλειψη τα γράμματα: «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΥΨΗΛΑΝΤΗΣ, ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ».

Πόσοι σύγχρονοι Αθηναίοι, πόσοι σύγχρονοι Έλληνες γνωρίζουν ότι στο προαύλιο των Ταξιαρχών, στο Πεδίον του  'Αρεως, στην καρδιά της Αθήνας, βρίσκονται θαμμένα τα οστά του Αλέξανδρου Υψηλάντη;

του Κρίτωνα Βασιλικόπουλου (Το Παρόν, 18/3/2013)

Ζούμε πάλι στιγμές εθνικής έξαρσης. Η καρδιά, η ψυχή, η λεβεντιά, το φιλότιμο του ελληνισμού, πάλλεται στην Κύπρο. Γιατί να μην είμαστε κι εμείς σαν τους Κύπριους βουλευτές που άλλοι ψήφισαν περήφανα "Όχι" και άλλοι – λιγότερο περήφανοι και, ίσως, περισσότερο υποψιασμένοι – απείχαν. Με αποτέλεσμα: ο Υπουργός Οικονομικών της Κύπρου να έχει εγκατασταθεί στη Μόσχα και να ψάχνει ματαίως κάπου 6 δισ. για να σωθούν οι καταθέσεις. Ο Υπουργός Εσωτερικών να ενημερώνει μέσω του ελληνικού MEGA (στην Κύπρο ήταν και αυτός αδιάλλακτος) ότι δεν υπάρχει plan B γιατί απερρίφθη από την τρόικα και ότι δεν μπορούν να ανοίξουν οι τράπεζες...

του Νίκου Μπίστη (protagon.gr, 21/3/2013)

Στο πίσω πίσω δωμάτιο του ισογείου γραφείου μιας παλιάς πολυκατοικίας στο κέντρο της Αθήνας, μόνος φωτισμός το κίτρινο ηλεκτρικό φως. Αυτό το χλωμό, υπνωτισμένο φως. Το μοναδικό παράθυρο του χώρου, «αντίκριζε» σε μόλις ενός μέτρου απόσταση τον τοίχο του διπλανού επταώροφου κτιρίου. Και στην τσιμεντένια αυτή χαράδρα της πόλης, δεν τολμούσε ούτε καν ο ήλιος να βουτήξει…

της Μαρίας Μπουτζέτη (athensvoice.gr, 17/3/2013)

Οταν το θερμόμετρο ανεβαίνει, δυναμώνει η φωνή των γρύλων. Συμβαίνει στη φύση, συμβαίνει και στην πολιτική. Η εστία της κρίσης της ευρωζώνης μεταφέρθηκε στην Ιταλία και η εκτόξευση του Κινήματος των 5 Αστέρων του Γκρίλο έστειλε ηχηρό προειδοποιητικό μήνυμα σε όλη την Ευρώπη. Αλλωστε η Ιταλία συχνά κολακευόταν ότι μεγέθυνε γενικές τάσεις που στις άλλες χώρες παρέμεναν ακόμα δυσδιάκριτες. Πιο κοντά όμως στην αλήθεια είναι ότι οι γενικές τάσεις έπαιρναν εδώ ιδιαίτερη εθνική χροιά...

του Γιάννη Βούλγαρη (Τα Νέα, 9/3/2013)

Υπήρχε κάποτε μια χώρα που την έλεγαν Ελλάδα και ήταν παράδεισος για τους άξιους πολίτες της. Τα πανεπιστήμιά της, τα ερευνητικά της κέντρα, τα ΤΕΙ της και οι κομματικές νεολαίες λειτουργούσαν ως εκτροφεία αριστείας. Αριστείας επιστημονικής, πολιτικής, αριστείας κοινωνικής ηθικής. Η εσοδεία της επιστημοσύνης ήταν πλούσια σε τομείς όπως η αστροφυσική, η βιολογία και η δημοσιοϋπαλληλία. Δεν ήταν τυχαίο ότι στη χώρα αυτή ακόμη και η έκδοση ενός απλού πιστοποιητικού που έφερε το τίμιο εθνόσημο είχε αναγορευθεί σε διεπιστημονική εργασία...

του Τάκη Θεοδωρόπουλου (Η Καθημερινή, 3/3/2013)

Το ΠΑΣΟΚ είναι ταυτισμένο με την ιστορία της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Με τα καλά της και τα κακά της. Σήμερα αυτό που κυριαρχεί είναι οι άσχημες πλευρές της Μεταπολίτευσης, που οδήγησαν τη χώρα στο σημερινό της χάλι...

του Δημήτρη Τσιόδρα (Η Καθημερινή, 26/2/2013)

Σκέφτηκαν να κόψουν την Ελλάδα στα δύο. Ομως κατόπιν ωρίμου σκέψεως, δεδομένου ότι το Λασίθι έχει άλλες γεωγραφικές προδιαγραφές, υπαναχώρησαν. Ούτε τους διακόπτες μπορούν να κατεβάσουν για να εκφράσουν τον πόνο τους, ούτε να κλείσουν τη Σταδίου που πέφτει λίγο μακριά απ' το ωραίο Βραχάσι...

του Τάκη Θεοδωρόπουλου (Η Καθημερινή, 22/2/2013)

Στο υποσυνείδητό μου, επηρεασμένη περισσότερο - λόγω ηλικίας - από στιγμιότυπα ντοκιμαντέρ, παρά από βιωματικές εικόνες, το μπαλκόνι έχει ταυτιστεί με την πολιτική, όπως και το ύψος με το «μεγαλείο»...

της Μαρίας Μπουτζέτη (athensvoice.gr, 16/2/2013)

Η ελληνική κοινωνία, με την αγαστή συνεργασία του πολιτικού συστήματος, είναι εγκλωβισμένη εδώ και καιρό σε έναν ιδιότυπο λαϊκισμό. Είναι γεγονός ότι με ελάχιστα διαλείμματα οι γενιές που διαμορφώθηκαν πολιτικά μετά τη Μεταπολίτευση γαλουχήθηκαν μέσα σε ένα ακραίο δημαγωγικό σκηνικό...

του Σήφη Πολυμίλη (Το Βήμα, 17/2/2013)

Aς κάνουμε μία υπόθεση: ότι η πραγματικότητα είναι μία. Ακούγεται παράξενο; Να το θεωρήσουμε αυτονόητο; Δεν είναι... Η πραγματικότητα είναι μία, αλλά οι ερμηνείες της πολλές. Ή, αλλιώς, η πραγματικότητα είναι μία, εμφανίζεται όμως στον καθένα διαφορετικά. Εξηγούμαι.

Οι άνθρωποι σκέφτονται. Σωστά ή λάθος, πάντως σκέφτονται...

της Δήμητρα Γκρους (athensvoice.gr, 15/2/2013)

Ηταν λίγες εβδομάδες μετά την υπογραφή της Συνθήκης των Βερσαλλιών, που σφράγισε το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου κι ο Τζ. Μ. Κέινς έγραφε στο γνωστό κείμενό του για τις «Οικονομικές Συνέπειες της Ειρήνης»... Κάθε φορά που οι ηγέτες της Eυρωπαϊκής Ενωσης έχουν να αντιμετωπίσουν ένα σοβαρό πρόβλημα, έρχονται στο μυαλό τα λόγια του Κέινς. Το σκηνικό είναι γνωστό. Υστερα από μαραθώνιες διαβουλεύσεις, επιτυγχάνεται κάποιος συμβιβασμός που φέρνει την Ευρώπη ένα βήμα πιο μπροστά...

του Δημήτρη Τσιόδρα (Η Καθημερινή, 12/2/2013)

Τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο δεν τον γνώριζα. Ούτε τον Νίκο Ρωμανό. Ξέρω όμως ή μπορώ να φανταστώ τι σημαίνει να δολοφονείται ένας νέος έτσι, παράλογα. Να τον βλέπεις να ξεψυχάει δίπλα σου και μετά να βιώνεις μια ολόκληρη καφκική διαδικασία με συνηγόρους ή μάρτυρες να εξαπολύουν κάθε είδους βρώμικες προτάσεις ή να παίζουν με κάθε είδους νόμιμες διαδικασίες για να πετύχουν ένα βρώμικο αποτέλεσμα.

του Τάσου Γιαννίτση (Τα Νέα, 5/2/2013)

Οι δικαστικές ενώσεις στράφηκαν κατά του υπουργού Προστασίας του Πολίτη για τις πρόσφατες δηλώσεις του. Δεν έδειξαν όμως την ίδια ευαισθησία, όταν εισαγγελέας Πρωτοδικών έκανε λόγο για «κυβέρνηση δωσίλογων».

Το πλέγμα των σχέσεων της πολιτικής με τη δικαιοσύνη είναι πολυσχιδές θεσμικά και ως επικοινωνία μεταξύ δύο διαφορετικών κοινωνικών συστημάτων. Οι σχέσεις ήταν ανέκαθεν στενές και κάποτε χαρακτηρίζονταν ως συγκοινωνούντα δοχεία...

του Γιώργου Κτιστάκη (Έθνος, 26/1/2013)

Λένε ότι το πρόσωπο είναι ο καθρέφτης της ψυχής. Αν πράγματι αυτό αληθεύει, τότε ο δημόσιος χώρος είναι ο καθρέφτης της ψυχής της πόλης. Γιατί η πόλη, ναι, έχει ψυχή. Μία ψυχή αντιφατική. Πολυσυλλεκτική και ταυτόχρονα συλλογική. Ετεροκαθοριζόμενη και ταυτόχρονα αυτοκαθοριζόμενη. Έντονα συναισθηματική...

της Μαρίας Μπουτζέτη (athensvoice.gr, 20/1/2013)

H ελπίδα μπορεί να προκύπτει από οξυδερκή και νηφάλια κριτική εκτίμηση πραγματικών δεδομένων. Mπορεί όμως και να γεννιέται, περισσότερο ή λιγότερο, από το ένστικτο αυτοσυντήρησης - να εκκρίνει την ελπίδα η τυφλή (ασυνείδητη) ανάγκη ψυχολογικής αυτοάμυνας...

του Χρηστου Γιανναρα (Η Καθημερινή, 14/1/2013)

Η μεσαία τάξη συνιστά αναμφίβολα την κύρια δύναμη υποστήριξης των ανεπτυγμένων δημοκρατιών στον σύγχρονο κόσμο. Χάρη αφενός στο πληθυσμιακό της εύρος, αλλά κυρίως χάρη στη φοροδοτική της ικανότητα, την ενεργητικότητα και τις φιλοδοξίες της, αποτελεί το στοιχείο εκείνο που επενεργεί με προωθητικό τρόπο πάνω στο σύνολο της κοινωνίας και αναζωογονητικά στους δημοκρατικούς αντιπροσωπευτικούς θεσμούς...

του Νίκου Mαραντζίδη (Η Καθημερινή, 13/1/2013)

Τα ζωτικά ψεύδη της Μεταπολίτευσης και η ανάγκη μιας νέας αυτογνωσίας

του Π.Κ. Ιωακειμίδη (Τα Νέα, 11/1/2013)

του Θωμά Γεράκη (Έθνος, 10/1/2013)

του Αλέξη Παπαχελά (Η Καθημερινή, 9/1/2013)

του Δημοσθένη Κούρτοβικ (Τα Νέα, 4/1/2013)

Ο φίλος Σταύρος Κατσανέβας προσπαθούσε να μου εξηγήσει την παραμονή των Χριστουγέννων πότε και πώς θα τελειώσει το Σύμπαν. Μου είπε, αν κατάλαβα καλά, πως σε περίπου 4 δισεκατομμύρια χρόνια ο δικός μας Γαλαξίας θα ενωθεί με τους γειτονικούς του, οι πλανήτες όμως δεν πρόκειται να χαθούν γιατί θα ενταχθούν στο κενό που υπάρχει ανάμεσά τους. Η διαφορά είναι ότι θα βλέπουμε την Ανδρομέδα έξω από το παράθυρό μας. Το μεγάλο πρόβλημα θα παρουσιαστεί σε 10 εις την τεσσαρακοστή χρόνια, οπότε και θα διαλυθούν τα πρωτόνια, κοινώς η ύλη, και δεν θα σε σώζουν ούτε πυρηνικά καταφύγια ούτε αποθηκευμένες κονσέρβες. Οταν τον ρώτησα πόσο κάνει το 10 εις την τεσσαρακοστή μού ζήτησε να το υπολογίσω ο ίδιος, κάτι που αρνήθηκα να κάνω δεδομένης της ελλειμματικής μαθηματικής μου ευφυΐας...

του Τάκη Θεοδωρόπουλου (Τα Νέα, 27/12/2012)

Οι εξελίξεις στο κόμμα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων είναι πολύ πιο σημαντικές από το ίδιο το κόμμα. Πολύ κρίμα, πράγματι, που οι σχέσεις του κ. Καμμένου με βουλευτές (ή παρολίγον) όπως οι κκ. Μανώλης, Μαρκόπουλος και λοιποί είχε την άδοξη κατάληξη της περασμένης εβδομάδας. Πολύ κρίμα γιατί ο κ. Καμμένος προσωποποιούσε με τον καλύτερο τρόπο το είδος της πολιτικής που φορείς του είναι τα συγκεκριμένα και τα παρόμοια πολιτικά στελέχη, ενώ οι ίδιοι ήσαν απολύτως αντάξιοι του πρώην αρχηγού τους...

του Φοίβου Καρζή (Εφημερίδα των Συντακτών, 15/12/2012)

Ας ειπωθούν τα κοινότοπα και τα τετριμμένα - άλλωστε, μάλλον δεν περιττεύουν ποτέ, αφού σ' αυτά προσφεύγουμε όποτε παγώνουμε αμήχανοι και τρομαγμένοι: Το μυαλό του ανθρώπου, οι δεύτερες σκέψεις που κάνει για να ελέγξει τη φυσικότητα του θυμού και την αρχέγονη κληρονομιά των ενστίκτων, είναι το μοναδικό του όπλο για να σωθεί από την αγριότητα...

του Παντελή Μπουκάλα (Η Καθημερινή, 18/12/2012)

Η οικονομική κρίση, η χρόνια κακή διαχείριση των κοινών υποθέσεων και το διάχυτο αίσθημα της εξαπάτησης της ελληνικής κοινωνίας από τις εναλλασσόμενες κομματικές ελίτ, οδήγησαν στην εμφάνιση της εγχώριας πολιτικής κρίσης.

του Θωμά Γεράκη (Το Έθνος, 12/12/2012)

Στα ελληνικά σχολεία η «δημοκρατία» σαν λέξη υπάρχει παντού. Υπάρχει στα βιβλία, υπάρχει στις εκθέσεις των μαθητών, υπάρχει στο στόμα των φιλολόγων. Στην πράξη, όμως; Πόση δημοκρατία υπάρχει στην καθημερινή ζωή του σχολείου;

www.theschooligans.gr

'Οπως είναι γνωστό, η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν έχει αρμοδιότητες νομοθετικών ρυθμίσεων για την εκπαίδευση και τον πολιτισμό...

του Αντώνη Τριφύλλη (Τα Νέα, 4/12/2012)

Πρέπει να ομολογήσουμε ότι ιδανική κυβέρνηση δεν υπάρχει. Αλλωστε δεν υπήρξε ποτέ και δεν προβλέπεται, τουλάχιστον για το άμεσο μέλλον. Σε αυτό συνάδει και η τελευταία δημοσκόπηση της MARC...

του Θωμά Γεράκη (Το Έθνος, 28/11/2012)

Το NEWS 247 βρέθηκε στην Ημερίδα με τίτλο ''Το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα. Πώς φτάσαμε εδώ;''. Από το Λαϊκό Κόμμα και τους Φιλελευθέρους μέχρι τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ και ο ρόλος της Αριστεράς.

της Δέσποινας Δήμα (news247.gr, 25/11/2012)

του Νίκου Χριστοδουλάκη (Το Βήμα, 25/11/2012)

του Βασίλη Βαμβακά (Τα Νέα, 23/11/2012)

"Το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα. Πώς φτάσαμε εδώ;"

Το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών (Μ.Π.Σ) «Επικοινωνία και Δημοσιογραφία» του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου (ΑΠΚΥ), σε συνεργασία με τον ΙΑΝΟ, τον Τομέα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Ε.Κ.Π.Α και τον όμιλο ΣΚΑΪ, διοργανώνει ημερίδα με τίτλο «Το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα. Πώς φτάσαμε εδώ;».

του Π. Κ. Ιωακειμίδη (Τα Νέα, 16/11/2012)

του Παντελή Μπουκάλα (Η Καθημερινή, 15/11/2012)

του Θωμά Γεράκη (Έθνος, 14/11/2012)

του Αντώνη Καρακούση (Το Βήμα 6/11/2012)

του Ηλία Κανέλλη (Τα Νέα, 8/10/2012)

του Θωμά Γεράκη (Έθνος, 19/09/2012)

του Θανάση Γκότοβου (aixmi.gr, 12/7/2012)

του Ηλία Κανέλλη (Τα Νέα, 5/7/2012)

του Πέτρου Παπακωνσταντίνου (Η Καθημερινή, 5/7/2012)

Το 1848 έχει μείνει στην Ιστορία ως η χρονιά της πρώτης και μόνης, έως τώρα, παγκόσμιας λαϊκής επανάστασης, η οποία μεταδόθηκε με πρωτοφανή ταχύτητα σε ολόκληρη την Ευρώπη, σαρώνοντας, σε διάστημα ολίγων εβδομάδων, ανακτοβούλια και φεουδαρχικά καθεστώτα αιώνων...

Του Αντώνη Καρακούση (Το Βήμα, 8/6/2012)

Δεν είναι μόνο η προεκλογική περίοδος που ευνοεί κάθε είδους λαϊκισμό. Ο λαϊκισμός αποτελεί κυρίαρχο κοινωνικοπολιτικό φαινόμενο σε μια κοινωνία που χαρακτηρίζεται από την κοινωνική διαστρωμάτωση και την εκμετάλλευση των λαϊκών τάξεων και στρωμάτων από την άρχουσα τάξη...

Του Γιώργου Κ. Καββαδία (Έθνος, 18/5/2012)

Θα καταγγείλουμε το Μνημόνιο. Μη φοβάστε. Θα αθετήσουμε μονομερώς τις δεσμεύσεις μας. Μη μασάτε. Eκείνοι θα εξακολουθήσουν να μας χρηματοδοτούν...

Του Μιχάλη Τσιντσίνη (Τα Νέα, 15/5/2012)

(του Αντώνη Παπαγιαννίδη, protagon.gr, 4/5/2012)

Ζήσαμε, στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης, την πιο ευρύχωρη και διαλλακτική συναινετική κλπ. δημοκρατία στην ιστορία της Ελλάδας...

H απόγνωση, και οι αυτοκτονίες απεγνωσμένων ανθρώπων λόγω κρίσης, δεν είναι ελληνική ιδιαιτερότητα. Ούτε η κρίση είναι αποκλειστικά ελληνική, οφειλόμενη σε γονίδια οκνηρών και διεφθαρμένων ιθαγενών...

Του Νίκου Γ. Ξυδάκη (Η Καθημερινή, 8/4/2012)

Aν μπορούμε να βγάλουμε ένα συμπέρασμα από τα συμβάντα της Κυριακής και τις διεθνείς αντιδράσεις της Δευτέρας είναι ότι η Ελλάδα κέρδισε αφενός κάποιο χρόνο για τη βραχυπρόθεσμη σωτηρία της χρηματοδότησής της, αλλά ακόμη αιωρείται επικίνδυνα, δεν έχει βρει το ιστορικό τέρμα καθόδου, εκ του οποίου θα αρχίσει την εκδίπλωσή της. Δεν έχουμε βρει πάτο...

Του Νίκου Γ. Ξυδάκη (Η Καθημερινή, 14/2/2012)

Αξέχαστα θα μείνουν τα φετινά Χριστούγεννα. Σκληρά και κρύα, για πολλούς συνανθρώπους μας, συναδέλφους, γείτονες, συγγενείς, φίλους. Εχασαν τη δουλειά τους, η επιχείρησή τους μαράζωσε, η φτώχεια τούς κύκλωσε. Αλλοι έχασαν το πολυτιμότερο: έναν άνθρωπο. Ολοι χάσαμε το κέφι και το χαμόγελό μας, την αισιοδοξία μας...

Του Νίκου Γ. Ξυδάκη (Η Καθημερινή, 23/11/2011)

Πρόσφατα άρθρα

Στην πανηγυρική Θεία Λειτουργία της Ανάστασης, λίγο πριν το τέλος, ο ιερέας διαβάζει τον Κατηχητικό λόγο του Ιωάννη του Χρυσοστόμου «Εἴ τις εὐσεβής καί φιλόθεος ἀπολαυέτω τῆς καλῆς ταύτης καί λαμπρᾶς πανηγύρεως». Ακούγεται μόνο στην Ανάσταση, μια φορά το χρόνο.

Πάντα με συγκλόνιζε αυτό το κείμενο....

Το Βήμα, 4/5/2013

Μάταια περίμενα στην αυλή της εκκλησίας, εκείνο το πρωί της Ανάστασης, το συνομήλικο και συνονόματό μου Λευτέρη. Είχε περάσει η ώρα και δεν ερχόταν. Απέφυγα να χτυπήσω δίπλα στο σπίτι του για να μην ενοχλήσω την παπαδιά μητέρα του, που ήξερα πόσο μεγάλο βάρος είχε σηκώσει όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα. Το είχα ξεχάσει. Ίσως ο φίλος μου ο Λευτέρης να συνόδευε.....

aixmi.gr, 3/5/2013

Οι αξιωματούχοι θα είναι εκεί. Η σκηνοθεσία θα έχει τη γνωστή λαμπρότητα. Η παράσταση πρέπει να είναι ολοκληρωμένη. Ο λόγος για την υποδοχή του Αγίου Φωτός στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος...

aixmi.gr, 30/4/2013

Το θέμα σπάνια το συζητάμε. Ανήκει στα ξεχασμένα. Σε  αυτά που συλλογικά απωθούμε. Πρόκειται για τα τροχαία. Πιο αληθινά, για τα τροχαία εγκλήματα....

protagon.gr, 25/4/2013

Επιτέλους. Το μεγάλο πρόβλημα γίνεται αντικείμενο συζήτησης στο υψηλότερο επίπεδο. Πρόκειται για τα τροχαία. Ή, πιο σωστά, για τα τροχαία εγκλήματα....

athensvoice.gr, 23/4/2013

aixmi.gr, 6/4/2013

athensvoice.gr, 2/4/2013