Η ψευδής αποτύπωση μιας εποχής, αποτελεί εμπόδιο στην συνειδητοποίηση των συνθηκών που την ορίζουν και την χαρακτηρίζουν. Είναι ταυτόχρονα μια εκδήλωση άρνησης της πραγματικότητας. Την περιγράφουμε την πραγματικότητα, όπως μας βολεύει, για να αποφύγουμε τη συνάντηση μαζί της, που μπορεί να είναι οδυνηρή.
Πρόκειται για συνηθισμένες συμπεριφορές και εξουσιαστικές πρακτικές στο επίπεδο της γλώσσας και του λόγου. Η επιδίωξη είναι η καθυπόταξη του άλλου, με την υπαγωγή του σε απλοποιητικά και στερεοτυπικά σχήματα.
Καταγγέλλοντας το ανύπαρκτο, χάνουμε το δρόμο και το στόχο. Αφήνουμε το τιμόνι στην ψευδή συνείδηση. Η ψευδής συνείδηση έχει μια στρεβλή εικόνα του κόσμου. Είναι ο παραποιημένος κόσμος. Ο σχεδιασμένος στη φαντασία κατά τις ανάγκες και την επιταγή της ιδεολογίας.
Η εξουσιαστικότητα είναι ο οδηγός.
Η κατανόηση δεν ενδιαφέρει.
Η χούντα υπήρξε. Και υπάρχουν άνθρωποι που τη βίωσαν. Καμία γλώσσα και κανένα σύνθημα, δεν μπορεί να τη μετατρέψει από πραγματικότητα σε φαντασία. Όποιος λέει ότι έχουμε χούντα, είναι σα να αρνείται την πραγματικότητα της χούντας.
Η στάση αυτή, δεν μας βοηθάει να βγει η χώρα από την κρίση. Μας βυθίζει βαθύτερα σε αυτήν.
