Η κομπορρημοσύνη της ανάλυσης

Είμαστε πνιγμένοι στη συζήτηση. Φλυαρία στα κανάλια. Πληθωρισμός κειμένων στα έντυπα. Παραζάλη και αντιφατικότητα στο Διαδίκτυο. Η αναγκαιότητα του λόγου, συνοδεύεται από την αναγκαιότητα της ουσίας. Και τίποτα δεν είναι ουσιαστικό, αν δεν είναι συγκεκριμένο. Ο λόγος και η ανάλυση που δεν αγγίζει το συγκεκριμένο, δεν έχει δηλαδή αναφορά την πραγματική ζωή και τους πραγματικούς ανθρώπους, δεν έχει στο τέλος και λόγους ύπαρξης. Γίνεται διακηρυκτικός, σαν λόγος αυτιστικής αντιπολίτευσης. Χωρίς να εξαιρώ τον εαυτό μου, μακριά από την κομπορρημοσύνη της ανάλυσης.