Και εδώ η κατεστημένη Εκκλησία – η χριστιανικά αδιανόητη ανακοίνωση του εκπροσώπου το επιβεβαιώνει – προτιμάει την προσχώρηση στη μαζικότητα των εκδηλώσεων, σε σύμπραξη με την κοσμική εξουσία, αντί της δημόσιας επεξήγησης και διευκρίνισης της θέσης και του ρόλου των εκφράσεων της πίστης στη ζωή των ανθρώπων.
Η κορύφωση της χρήσης, δηλαδή της κυνικής εκμετάλλευσης των λειψάνων, γίνεται με τη μεταφορά τους σε ένα χώρο πόνου, οδύνης και προσδοκίας θεραπείας. Η σύνδεση των λειψάνων, που γίνεται ανεκτή σε ένα τέτοιο πλαίσιο, αποτελεί με τη σειρά της κορύφωση αντιχριστιανικής πράξης. Όποιος υπόσχεται στους ανθρώπους που πάσχουν – και όλοι γνωρίζουμε τι υπόκειται σε θεραπεία στον Άγιο Σάββα – την ανορθολογική σωτηρία τους, διαπράττει καθαρή απάτη. Η πίστη του καθενός – πράξη πάντα αναζήτησης και αμφιβολίας – υπάρχει εντός του, συνδέεται με τη συνείδησή του και είναι μέρος της δικής του αντίληψης για τον κόσμο και την ύπαρξη.
Για τους λόγους αυτούς, είναι και θα παραμείνει πολλαπλά απαράδεκτη κάθε τέτοια εκμετάλλευση της διάστασης της αγιότητας, που δεν καταδικάζεται από την Εκκλησία, ως αυτό που είναι: ως απόπειρα πνευματικής υποδούλωσης και άρνησης της ελευθερίας.
